Jakie wydatki nie są zaliczane do kosztów uzyskania przychodu?
Przepisy prawa podatkowego dość rygorystycznie podchodzą do tematu wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodu. Kwestia ta została szczegółowo przedstawiona w art. 23 ustawy o PIT i art. 16 ustawy o CIT. W przepisach tych wymienione zostały wydatki, które mimo, że pozornie mogą spełniać wymóg klasyfikujący je jako koszty podatkowe, nie będą mogły być zakwalifikowane do tej grupy kosztów z uwagi na ustawowe wyłączenia wymienione w powyższych przepisach.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz od osób prawnych wskazuje szeroki katalog wydatków, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodu. Do wydatków tego rodzaju należą między innymi:
- wydatki na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów (z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów),
- odpisy z tytułu zużycia samochodu osobowego w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20 000 euro (przeliczonej na złote według kursu średniego euro z dnia przekazania samochodu do używania),
- straty w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych,
- wydatki na spłatę pożyczek i kredytów, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek
od pożyczek (kredytów),
- darowizny i ofiary wszelkiego rodzaju,
- podatek naliczony VAT zwrócony podatnikowi w ramach rozliczeń z tytułu podatku
od towarów i usług,
- odsetki za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych,
- kary, opłaty i odszkodowania oraz odsetki od tych zobowiązań z tytułu nieprzestrzegania przepisów w zakresie ochrony środowiska oraz niewykonania nakazów właściwych organów nadzoru i kontroli dotyczących uchybień w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy,
- kary umowne i odszkodowania z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.
- udzielone pożyczki,
- poniesione koszty zaniechanych inwestycji,
- koszty reprezentacji, bez względu na ich wysokość, w szczególności poniesione
na zakup usług gastronomicznych, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych,
- składki na ubezpieczenie zdrowotne (Narodowy Fundusz Zdrowia) opłacone w roku podatkowym przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
- koszty egzekucyjne związane z niewykonaniem zobowiązań,
- grzywny i kary pieniężne orzeczone w postępowaniu karnym, karnym skarbowym, administracyjnym i w sprawach o wykroczenia oraz odsetki od tych grzywien i kar,
- wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci.