Księga przychodów i rozchodów powinna być prowadzona rzetelnie (tj. zgodnie
ze stanem rzeczywistym), a także prawidłowo (tj. zgodnie z zasadami określonymi
w przepisach prawa podatkowego). Dopuszczalny błąd, niepowodujący uznania księgi
za nierzetelną, wynosi 0,5% przychodu wykazanego w księdze za dany rok podatkowy lub przychodu wykazanego w roku podatkowym do dnia, w którym naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej stwierdził istnienie tego błędu.
Księga przychodów i rozchodów nie traci rzetelności także wtedy, gdy:
– na skutek nieszczęśliwego wypadku lub zdarzenia losowego podatnik nie był
w stanie prowadzić księgi,
– podatnik uzupełnił zapisy lub dokonał korekty przed rozpoczęciem kontroli przez naczelnika urzędu skarbowego lub przez organ kontroli skarbowej,
– błędne zapisy są skutkiem ewidentnej pomyłki, a podatnik posiada prawidłowe dowody księgowe dokumentujące dane zdarzenie gospodarcze,
– błędy spowodowały podwyższenie kwoty podstawy opodatkowania
(np. omyłkowo zawyżono przychody firmy), z wyjątkiem błędów polegających na niewykazaniu lub zaniżeniu kosztów zakupu materiałów podstawowych, towarów handlowych oraz kosztów robocizny.
W innych przypadkach urząd skarbowy może uznać księgę za nierzetelną i ustalić dochód z pominięciem zapisów w niej dokonanych, a więc szacunkowo. Księga może zostać uznana za nierzetelną szczególnie wtedy, gdy:
– wynikają z niej ewidentne sprzeczności,
– dochód jest rażąco niższy od tego, jaki byłby konieczny do pokrycia wydatków podatnika (a więc np. kwota zakupu towarów handlowych w sklepie wynosi
o wiele więcej, niż kwota zaewidencjonowanej sprzedaży tych samych towarów – oznacza to, iż podatnik niepotrzebnie gromadzi zapasy towarów, których nie może sprzedać lub też zaniża rzeczywistą wartość sprzedaży; w tym wypadku bardzo łatwo można ustalić stan faktyczny dzięki sporządzeniu remanentu),
– dochód jest znacząco niższy od przeciętnie uzyskiwanego przez innych podatników w danej branży i podobnych warunkach prowadzenia działalności gospodarczej.